တစ္ေထာင့္ တစ္ည ကဗ်ာ....



ငါအခန္းနံရံမွာ စာစီထားတယ္
အိပ္မက္ေပါင္းတေထာင္နဲ႔ မဆံုးေသာ ပံုျပင္ေတြ
အျပင္က ျငိးေငြ႔ျခင္းေတြၾကား...... နင္အိပ္မေပ်ာ္တဲ့အခါ
မ်က္ႏွာဖံုးကိုဖြင့္ ငါ့ရင္ကုိ ၀င္ၾကည့္လွည့္ေပါ့....

..... စာမ်က္ႏွာ ( ၁၂၁ ) ......


တရံတခါက.. ငါဟာ ေရြ႔လ်ားေနပါရဲ႕
ဒါေပမယ့္ တည္ေနရာတခုမွ ဒီေနရာပဲဆုိရင္....
အခ်ိန္ေတြ ပုပ္သုိးေဆြးေျမ႔ကာတုိက္စား........
အမွတ္တရေတြကို ဒီဖုန္ေတြက ဖုန္းအုပ္
ေနရာေဟာင္းမွာ ငါဟာ ငုတ္တုတ္ပဲရွိေနခဲ့ပါရဲ႕.....
ငါ့ကို.....
နင္.....ေမ႔သြားခဲ့တယ္....
ငါ့ကို ....
နင္.... ေမ႔ထားခဲ့တယ္......

..... စာမ်က္ႏွာ ( ၁၂၅ ) ......

မခံစားတတ္ေတာ့ပါဘူးဟာ...
မ်က္ရည္က ပူသလား ေအးသလားဆုိတာ
ဒီပါးေတြက က်င့္သားရေနပါျပီ....
မထီမဲ့ျမင္ျပဳတတ္ေနပါျပီ...



..... စာမ်က္ႏွာ ( ၈၂ ) ......


အခ်ိန္အခါ မသိေပမယ့္.... အေရွ႕ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ခဲ့ပါရဲ႕
ဒါေပမယ့္ ... နီးမလာခဲ့ဘူး.....
ေျခလွမ္းေတြ လွမ္းခဲ့ပါရဲ႕....
ဒါေပမယ့္ .... မၾကားႏိုင္ခဲ့ဘူး.....
ျမဴခိုးေတြဆုိင္းေနလုိ႔လား.....
ကမာၻမျပားတာလဲ ငါသိေနရဲ႕သားနဲ႕....
နင္ကို.....
ငါ... လက္လွမ္းမမွီခဲ့ဘူး....
နင္ကို.....
ငါ....လက္မလွမ္းရက္ခဲ့ဘူး....

..... စာမ်က္ႏွာ ( ၄၄၈ ) ......

မညီးတြားတတ္ေတာ့ပါဘူးဟာ...
ဒဏ္ရာက နာသလား.. က်င္သလားဆိုတာ...
ငါရင့္က ထံုအလုိ႔ေနခဲ့ပါျပီ....
ေသြးပ်က္ေအးခဲလုိ႔ ေနခဲ့ပါျပီ.....



..... စာမ်က္ႏွာ ( ၉၆၈ ) ......


သက္တမ္းေတြၾကာလာရင္
ငါ့ အလြမ္းေတြတန္ဖုိးတက္လာမလား ....
ေလာဘတၾကီးသိုေလွာင္မိတာ ငါမွားသလား....
ေမးခြန္းေတြသိပ္မ်ားေတာ့ပါဘူး....
ဒီကဗ်ာေတြ ၾကားမွာပဲ ငါရစ္မူးကာ ေရရြတ္ေနလိုက္မယ္....
ငါ..
နင့္ကို.... လြမ္းခဲ့တယ္....
ငါ....
နင့္ကို.... လြမ္းေနတယ္....


..... စာမ်က္ႏွာ ( ××× ) ......


ဒီလိုနဲ႔ ပံုျပင္ေတြဆံုး.......
မဆိုင္သူမ၀င္ရဆုိတဲ့ တံခါးတခုရဲ ေနာက္ဖံုးမွာ...
ကဗ်ာေတြသီကံုးရင္း .... လူတစ္ေယာက္ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ေသဆံုးေနခဲ့တာ...
တစ္ေထာင့္တစ္ညေတာင္ တိုင္ခဲ့ေရာေပါ့ ......

************




သတိရတယ္

သူမ မရွိေပမယ္..
သူမ လို႔သိတဲ့ ေနရာ တစ္ခုကုိ ေရာက္ခဲ့တယ္....
အေနမနီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကေန
အေန ေ၀းတဲ့ရက္ေတြဆီေရာက္လုိ႔...
မခံစားရဘူးလို႔ ဘယ္သူေတြ ေျပာေနမွာလဲ...
ဘယ္သူေတြ ေလွာင္ရယ္ ျပံဳးေနမွာလဲ...

သတိရတယ္ ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ့တဲ့ အခါ....
ဒီေနရာကိုေရာက္...
သူမ မလြမ္းေလာက္တဲ့ စကား...
"သတိရတယ္" လုိ႔ comment မ်ား ငါထားထားခဲ့တယ္....

နားလည္ပါကြယ္...
ဒီလူက စကားလံုးရွားပါးတယ္.....
"သတိရတယ္"

တိမ္နံရံမွ ၿပိဳက်လာေသာ မုိး

ေျခလွမ္းမ်ားက ေဖ်ာ့ေတာ့လုိ႔
ရင္ခုန္သံေတြလဲ ပိန္လွီလို႔ ေနပါျပီ
ရုန္းကန္တဲဲ့ႏွလံုးသား ငါရင္ အက်ဥ္းခန္းက ခုန္ေပါက္ေျပးခ်င္ေနျပီ....

ပိုင္ဆုိင္မႈေတြ လက္ခ်ိဳးျပီး ေရခ်င္ေနခဲ့ပါရဲ႕
ေရေရရာရာေတြပဲ တြက္မယ့္
ငါလက္ေခ်ာင္းေတြ ... ေတာင္းတင္းေနျပန္ပါေရာ....

လိုက္ဖမ္းရတာ ေမာဟုိက္လို႔ ငါမွာလဲ ျပာေနျပီ....
တပတ္ရစ္... မူပိုင္ခြင့္မ်ားနဲ႕
မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ.... သူမ်ားထက္ထူးခ်င္ခဲ့သူ.......

အခ်ိန္ယႏၱရားေအာက္မွာ
ငါ့အထည္ၾကီးပ်က္ အိပ္မက္ေတြ ၀ပ္သြားခယ.....
ေနာက္က်ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သူမ်ားထက္ ေစာႏွင့္စြာ ရႏွင့္ခဲ့ပါရဲ႕....

"စိတ္ညစ္တယ္" .. ေျပာပါမ်ားလို႔ ... ၾကားပါမ်ားသူမ်ား နားစည္ေတြ ထူေရာေပါ့...
ခံစားရပါမ်ားတဲ့ ငါ.. အေရမ်ား ပါးလာသလား...
တစ္ခါထက္တစ္ခါ... ငါဘ၀က ပိုလုိ႔ နာလာျပန္ပါေရာ....

အဲ့ဒီစကားလံုး ရုိးရုိးကို ထည္လဲ ျပီးသံုးခဲ့တဲ့ ငါ့ကို....
" လက္မေလ်ာ့ပါနဲ႔" တဲ့... ဘယ္သူအားေပးတယ္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူးေလ....
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ၾကားခဲ့တာပဲလား.....
ငါကုတ္တြယ္ထားတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြက
မျမဲဘူးမလား.....

မွတ္ခ်က္။ ။ ေခါင္းစဥ္က ကၽြန္ေတာ့္ ညီမေလးပံု႔ ေပးထားတာ....