အေ၀းကို ပ်ံထြက္သြားေတာ့ ငွက္ငယ္ေရ
နင့္ေျခေထာက္ေတြ ငါသိမ္းၾကံဳးဖက္တြယ္ထားေပမယ့္….
နင့္ေတာင္ပံခတ္သံ တဖ်တ္ဖ်တ္မွာ
ငါ့ရင္ေတြ ေၾကမြသြားရတယ္
နင့္ေျခေထာက္ေတြ ငါသိမ္းၾကံဳးဖက္တြယ္ထားေပမယ့္….
နင့္ေတာင္ပံခတ္သံ တဖ်တ္ဖ်တ္မွာ
ငါ့ရင္ေတြ ေၾကမြသြားရတယ္
(၁)
ဘယ္သူေတြဘာေျပာမလဲ လို႔ ကၽြန္ေတာ္မေတြးတတ္ဘူး… ေတြးလဲ မေတြးခ်င္ဘူး။ ေလာကမွာ လြမ္းရမွ ေနေပ်ာ္တဲ့ေကာင္ .. လြမ္းစရာေတြကို ခါးမွန္းသိေပမယ့္ ေသာက္တတ္တယ္။ အလြမ္းဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ၀ိုင္တစ္ခြက္လိုပဲ…
ကၽြန္ေတာ္လြမ္းတယ္။ လြမ္းလြန္းလို႔ အလြမ္းေျပေနရာေတြ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ျဖစ္တယ္… ဒီေနရာလဲ လြမ္းစရာပဲ….
၀ိုင္တစ္ခြက္ မွာလိုက္တယ္။ နာရီတစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မွာထိုင္ဖို႔ အခ်ိန္ ၁ နာရီေလာက္ရွိတယ္။ ၁ နာရီေက်ာ္ျပီး ေနာက္ ၁ နာရီေလာက္ၾကာရင္ ဒီဆိုင္ကို သူမလာလိမ့္မယ္။ သူမလာခင္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္မယ္။ သူ႔ကုိ ေတြ႔စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ သူ႔ကုိ ေတြ႔ရင္ မေနနိုင္ပဲ ဖြင့္ေျပာမီမွာစိုးတယ္။ သူရွိမယ့္ ေနရာ သူသြားမယ္ေနရာကို ကၽြန္ေတာ္ အျမဲ ေစာေရာက္တတ္တယ္။ သူမ မလာခင္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္သြားတယ္။ ရူးသြပ္မႈတစ္မ်ိဳးလုိ႔ ထင္ခ်င္ထင္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ အလြမ္းေျဖနည္းတစ္မ်ိဳးပါ။
သူ႔ကို ခ်စ္တယ္.. ဒါေပမယ့္ စိတ္နာလိုက္ခ်င္တယ္…
လြမ္းတယ္.. ဒါေပမယ့္ မေတြ႔ခ်င္ေတာ့ဘူး…
သူ႔ကို လြမ္းဖုိ႔ စိတ္နာဖို႔ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အေၾကာင္းအရာ မလံုေလာက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္…အားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က ပဲ။ ဟုတ္တယ္ တစ္ဖက္သတ္ေပါ့… အခ်စ္ဆိုတာကို သူမက ဘယ္လုိျမင္လဲ မသိဘူး။ ေသခ်ာတာ သူမ မခ်စ္တတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကို ခ်စ္တယ္။ သူမအနားေနခ်င္တယ္။ ေနခဲ့ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေပါ့။ ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ အခြင့္မသာခဲ့ဘူး။ သူဟာ… စကားလံုးမ်ားစြာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကုိ ခြဲေနသူပါ။ သူ႔ ႏႈတ္ဖ်ားက သူ႔ကုိ ထားသြားတဲ့ သူကုိပဲ အျမဲတမ္းတတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမယ့္စကားေတြကို အျမဲ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ျပီး ေနခဲ့ရတယ္။
“သူ႔ကို ငါ အျပစ္မတင္ရက္ဘူး” “သူ႔ကို ငါ ခ်စ္တယ္” “သူ ငါ့ကုိ သိပ္ခ်စ္ခဲ့တာ” “သူ… … ” “သူ … … … ” အဲဒီ သူဆိုတဲ့ နာမ္စားတစ္လံုး ေၾကာင့္ သူ႔နေဘး ရွင္သန္ေနတဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ… သူ႔ခံစားခ်က္ေတြ ရင္ဖြင့္ရာ ဆုိတာထက္မပိုခဲ့ဘူး။
တကယ္ေတာ့ သူမက တကိုယ္ေကာင္းဆန္ လြန္းတယ္။ သူမ်ားခံစားခ်က္ကို မၾကည့္တတ္ဘူး။ တည္ျငိမ္လြန္းတယ္။ ေသြးေအးလြန္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိ ခ်စ္တယ္… တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ေ၀းတဲ့အခါ… သူမ ပါးစပ္က သူလို႔ ေျပာတဲ့ အခါ… အဲ့ဒီ နာမ္စားဟာ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။
*********
ငါဟာ ေကာက္ရုိးပံုနား ေခြးအေရ ခ်ဳံထားတဲ့ႏြား
ဒါေပမယ့္ စည္းမေက်ာ္ခဲ့ပါဘူး
နင့္အနား လာသူရွိရင္
ေဟာင္သံသဲ့သဲ့နဲ႕ ငါေ၀ွ႔ရမ္းတတ္တယ္
ေကာက္ရုိးပံုမရွိေတာ့
ငါဟာ စပ်စ္ပ်ိဳးတဲ့ ေျမေခြးေပါ့
မခ်ဥ္ခဲ့ဘူးေနာ္ ငါခ်စ္ခဲ့တယ္…
(၂)
“ငါ ဘာေၾကာင့္ နင့္ကို ေခၚလိုက္လဲဆုိတာ နင္သိလား”
တိတ္ဆိတ္မႈေတြ ႏုိပ္စက္ေနတဲ့ၾကားက ပထမဆံုးထြက္လာတဲ့ သူမအသံပါပဲ။ ေအးစက္လြန္းတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ တည္ျငိမ္လြန္းေနတယ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ အဲ့ဒီအသံကို ရင္ခုန္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္ သူေျပာမယ့္စကား။ တကယ္ဆို သူ နဲနဲေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားသင့္တယ္ထင္တာပဲ ။
“သိပါတယ္ နင္ သြားေတာ့မယ့္ အေၾကာင္းေျပာမလုိ႔ မလား”
“နင္သိျပီးေနျပီလား .. ဒါဆို ငါတျခားဟာေျပာမယ္ ”
ဒါဆို ဘာေျပာမွာလဲ.. သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကုိ ၾကိဳတင္ အသိမေပးပဲ ငါ ေနာက္တပတ္ ႏိုင္ငံျခား အျပီးသြားေတာ့မယ္လို႔ ရုတ္တရက္ေျပာ တုန္းက .. သူငယ္ခ်င္းအားလံုး မွင္သက္ သြားခဲ့ေပမယ့္ သူ အျပံဳးမပ်က္ခဲ့ဘူး။ သူ ေနႏိုင္တယ္။ အနဲဆံုးေတာ့ သူ၀မ္းနည္းမႈ လြမ္းေဆြးမႈေတာ့ျပသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။
ေနာက္တစ္ခုက.. အဲ့သလို အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္တဲ့ေန႔က ကၽြန္ေတာ့္ကို လဲ ေခၚသင့္တယ္။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူတို႔ အားလံုးထက္ ၂ ရက္တိတိေနာက္က်ျပီး မွ သိခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမယ့္ သူဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လဲ မေရာထားဘူး။ ခ်စ္သူလိုလဲ သေဘာမထားဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာဘာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြ ရင္ဖြင့္ရာ.. သူစိတ္ညစ္ရင္ ခဲျပစ္စရာ ေရအိုင္တစ္အိုင္ထက္မပိုဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ သူ႔အတြက္ လႈိင္းတန္ဘိုးေတြ ထန္ေနတာ သူမသိဘူး။
“နင္ ဘာေျပာမလုိ႔လဲ”
သူေျပာမယ္ဆိုျပီး တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာမုိ ႔ ကၽြန္ေတာ္ စကားစ ေပးလိုက္တယ္။ ခြဲၾကမယ့္ အတူတူ အမွ်င္တန္းေတြ မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အမွ်င္တန္းေတြ အကုန္ျဖတ္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လြတ္လပ္စြာ ထြက္သြားေတာ့မယ္။
သူ႔ကုိ အျပစ္မတင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပင့္ကူအိမ္ထဲ ၀င္တိုးတဲ့ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ပါ။ သူမအနား ေျပးထြက္မရဘူးဆိုတဲ့ ဆင္ေျခေတြေပးျပီး ကၽြန္ေတာ့္လည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၾကိဳးကြင္းေတြ ဆင္ေနခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ့္ အျပစ္ပါ။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ဒီအမွ်င္အတန္းေတြ ျဖတ္ အေ၀းကုိေရွာင္သြားေတာ့မယ္။ သူလဲ အေ၀းဆီ ထြက္သြားေတာ့မယ္။
“ငါ… ”
သူဘာေျပာခ်င္လုိ႔ ဒီေလာက္ စဥ္းစားေနရတာလဲ။ စကားလံုးတိုင္းကုိ ျမားေတြလို ျပစ္တတ္တဲ့ သူမ သူလွ်ာဖ်ားမွာ အဆိပ္ရွိတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ အဆိပ္သင့္ခဲ့ဖူးတယ္ မဟုတ္ပါလား။ အခုေတာ့ သူဘာကို တုန္႔ဆိုင္းေနတာလဲ။ ေသခ်ာပါတယ္။ သူမရဲ႕ သူ႔အေၾကာင္းပဲျဖစ္မွာေပါ့။
“နင္ သူ႔ေနာက္လိုက္သြားမလုိ႔ မလား” ကၽြန္ေတာ္ကပဲ စကားေၾကာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။
“ငါ… က ဘာလုိ႔ လိုက္ရမွာလဲ ”
“နင္ပဲ သူ႔ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ဆုိ ”
ကၽြန္ေတာ္အသံေတြ နဲနဲ တင္းမာလာပါတယ္။ ဘာေတြ ကၽြန္ေတာ္ ခံျပင္းေနလဲ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ သူမရဲ႕ သူ ဆိုတာ ကို ၾကားတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ က်ရႈံး ခဲ့ရတယ္မလား။ အခုေတာ့ သူမကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဆိုးၾကည့္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႕ပါ တစ္သက္လံုး သူေျပာသမွ် နားေထာင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ျငင္းဆန္ခ်င္တယ္။
“ငါ သူ႔ေနာက္လိုက္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး.. ဒီအခ်ိန္ သူလဲငါ့ကိုေမ႔ေလာက္ျပီ.. ေနာက္ သူငါ့ကို ထားခဲ့ေပမယ့္ ငါ သူ႔ကုိ မမုန္းဘူး .. … …… ….. …… ….. .. .. . . .. . . …”
အက္ေၾကာင္းမရွိတဲ့ ဓါတ္ျပားေဟာင္းပါ။ အၾကိမ္တိုင္း အထစ္အေငါ့မရွိ သူ အျမဲ ရြတ္ျပတတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ အျမဲတိုင္း နားေထာင္ေနရတယ္။ စိတ္ကုန္လွျပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ကို ကာထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ။ ကၽြန္ေတာ့္ ကို ဖိထားတဲ့ ၀န္တစ္ခုပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းလာတယ္။ သူ႔ ဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခုခ်ိန္အထိ ဘာမွမဟုတ္ေသးတာကို သတိရလာတယ္။ ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာမယ္ စဥ္းစားတုိင္း ဒီအေၾကာင္း အရာက ကၽြန္ေတာ့္ အေရွ႕မွာ ကာဆီး ကာဆီးနဲ႕ အနားမွာ အဲ့ဒီေကာင္သာရွိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ခ်က္နဲ႕ ေသခ်င္းမလွ ေသေလာက္ေရာေပါ့။ မျမင္လိုက္ရတဲ့ ေကာင္ကို ကၽြန္ေတာ္ မုန္းတီးေနမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းတယ္။ ေနာင္ေ၀းၾကမယ့္ အျဖစ္ကုိ သတိရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငိုခ်င္တယ္။ သူဘာေတြေျပာေနလဲ ကၽြန္ေတာ္ ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ ဟန္ေဆာင္မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာကို သူနဲ႕ေ၀းရာ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာမူေနလိုက္တယ္။
“နင္ ငါေျပာတာ နားေထာင္ေနရဲ႕လား ”
“ေျပာလို႔ ၀ျပီလား ”
ကၽြႏ္ေတာ္ အသံေတြ ရင့္သီးလာျပီထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ အရင္လို သူ႔အတြက္ မႏူးညံ့ေနေတာ့။
“နင္ စိတ္မပါရင္ ငါေျပာျပီး ဘာလုပ္မွာလဲ”
“ငါဟာနင္ ေျပာခ်င္ရာေျပာ ေခါင္းျငိမ့္ နားမေထာင္မယ့္ သူမဟုတ္ေတာ့ဘူး ”
“နင္ မွာေရာ ငါ့လို ရင္ဖြင့္စရာ မရွိဘူးလား ”
ရင္ဖြင့္စရာ… ကၽြန္ေတာ့္မွာ အမ်ားၾကီးေပါ့။ ရင္နဲ႕ မမွ်ေအာင္ မ်ားတာေပါ့ဟာ။ ဒါေတြ နင္သိလဲ အပိုေတြျဖစ္သြားမွာပါ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ သူက ထြက္သြားေတာ့မယ္ လူ။ သူက ျပန္မလာေတာ့မယ္ လူ။ “ငါသိပ္ခ်စ္ပါတယ္” လို႔ ေျပာေနလဲ အပိုပဲ။ သြားတဲ့လူက သြားမွာပဲ။ က်န္တဲ့လူက က်န္မွာပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်အနည္းဆံုးထဲက သူမ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မသြားေတာ့ပါဘူးဆုိရင္ေရာ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းရလိမ့္မယ္။ သူ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ကၽြန္ေတာ္ သိသိၾကီးနဲ႕ အေရွ႕က ကားဆီးမိမယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရလိမ့္မယ္။ သူ၀မ္းနည္းရလိမ့္မယ္။ အရင္တုန္းကတည္းကလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္ပဲ တစ္ေယာက္တည္းခံစား ေတာ့မယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ညင္တာစြာပဲ ေခါင္းခါလိုက္တယ္။
“တကယ္ပဲ နင့္မွာ ငါ့ကို ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူးေပါ့”
“လူတိုင္းကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဂရုစိုက္တတ္ၾကပါတယ္ ငါရင္ထဲ ျပည့္နွက္လာရင္ ငါနည္းငါ့ဟန္နဲ႕ ေျဖရွင္းပါ့မယ္.. လူဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္းလဲ ေနတတ္ရမယ္ ….. နင့္ခရီးလမ္းမွာ ေျဖာင့္ျဖဴးပါေစ”
စကားသံေတြ မတုန္ရီသြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ထိန္းေျပာ လိုက္တယ္။
“တစ္ေယာက္တည္းေနလုိ႔ မရတဲ့ လူေတြလဲ ရွိခ်င္ရွိမွာေပါ့”
“ငါလား .. မဟုတ္ေလာက္ဘူး ”
စကားစကိုျဖတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ထားခဲ့တယ္။ သူက မထားခဲ့ခင္။ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္သြားတာပါ။
ငါ့ကို ခြင့္လြတ္ပါဟာ။ နင္မသိေပမယ့္။ ငါဟာ ဒဏ္ရာေတြ ရွိေနသူပါ။ အဆိပ္ေတြ သင့္ေနသူပါ။ ဒီလုိပဲ ငါဟာ စိတ္ကူးနဲ႕ ရူးရတဲ့ ဘ၀ပါ။
*********
မိုးလြန္မွ ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ နင္ငါ့ကို လာမေဆာင္းနဲ႕
တိမ္ေတြညိုကတည္းက ရြဲေနတဲ့ေကာင္
ဒီထီးက မႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
အခုေတာ့ မိုးမရွိေတာ့ဘူး အမိ
ဒီလမ္းခြဲမွာ ေနက်ဲက်ဲထုိး … ငါ ထီးမလုိပဲသြားတတ္ျပီ
တိမ္ေတြညိုကတည္းက ရြဲေနတဲ့ေကာင္
ဒီထီးက မႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
အခုေတာ့ မိုးမရွိေတာ့ဘူး အမိ
ဒီလမ္းခြဲမွာ ေနက်ဲက်ဲထုိး … ငါ ထီးမလုိပဲသြားတတ္ျပီ
(၃)
ေခၽြးေတြ သီေနတဲ့ ၀ိုင္တစ္ခြက္ ကို ကၽြန္ေတာ့္ ေမာ့ေသာက္လုိက္တယ္။ စူးရွရွ ခါးသက္သက္ ကို ေရခဲေတြဖ်တ္လိုက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မႏွစ္သက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဆက္မေသာက္ေတာ့ဘူး။ ဒီ၀ုိင္တစ္ခြက္ က အလွပ်က္သြားျပီ။ အျပင္စား၀ိုင္တစ္ခြက္ က အရင္လို မျပင္းေတာ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တန္ဖိုးမရွိဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္မွာလုိက္တယ္။ အရသာ မပ်က္ခင္ ေမာ့ေသာက္လုိက္တယ္။ အေသြးအသားက ေတာင္းဆိုတယ္ ေနာက္တစ္ခြက္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္မွာလုိက္တယ္။ အရသာ မပ်က္ခင္ ေမာ့ေသာက္လုိက္တယ္။ အေသြးအသားက ေတာင္းဆိုတယ္ ေနာက္တစ္ခြက္တဲ့။
အေတြးေတြကလဲ ဒီတစ္ဆိုင္လံုး ျဖန္က်က္ၾကည့္မိတယ္။ အခါတိုင္းဆို သူနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတူတူ တိတ္ဆိတ္စြာ စကားေျပာခဲ့ၾကတဲ့ ေနရာေလး….. သူမရွိေတာ့ တစ္မ်ိဳးပဲ။ က်င့္သားမရေသးလုိ႔ ဟာတာတာ ျဖစ္ေနတာ ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ခံယူထားသလို ပဲ လူဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္းလဲ ေနတတ္ရမယ္။
ဒီဆိုင္ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္မရွိလဲ ဖြင့္ေနမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာလဲ သူမရွိလဲ ဒီဆိုင္မွာ ထိုင္ခ်င္ထိုင္မွာပဲ။ သူလဲ ကၽြန္ေတာ္ မရွိရင္ ကၽြန္ေတာ့္ အေၾကာင္းကုိ သူလို႔ ရည္ညြန္းျပီး ေျပာခ်င္ေျပာေနမွာပဲ။ အရာအားလံုးဟာ ပိုေနျမဲ က်ားေနျမဲ။ အဲသလိုမွ လွပမယ္။ ညီမွ်မယ္။
ကမာၻဆိုတာလဲ လည္ပတ္မွ၊ ေနဆိုတာလဲ ပူမွ၊ လဆုိတာလဲ ျဖဴမွ ၊ အဲ့သလိုမွ လွပမယ္။
ေၾသာ္ အေတြးေတြကလဲ ၾကီးလာလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ေတာင္ မလိုက္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အေတြးေတြ လြန္သြားသလို အခ်ိန္ေတြလဲ လြန္သြားတယ္။ သူမလာခင္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မွျဖစ္မယ္။ မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ အနားက ခြာခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ အရင္လို သူ႔အနားမွာ ျပန္ လိမၼာ သြားလိမ့္မယ္။ သူမရွိလဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနႏိုင္ရမယ္ မဟုတ္ပါလား။ လူဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္းလဲ ေနႏိုင္ရမယ္ေလ။
ဆိုင္ထဲက အထြက္ ေျခလွမ္းေတြ ရပ္တန္႔သြားတယ္။
“နင့္ကို ရွာလိုက္ရတာ ဟာ”
“ငါ့ကုိ ရွာေနတယ္ ”
ကၽြန္ေတာ္ အသံေတြေပ်ာ့ေနတယ္။ ေနာက္ဆံုးလမ္းခြဲ ခပ္တန္းတန္းပဲ ႏႈတ္ဆက္သင့္တယ္။
“နင္ ငါ့ဖုန္းလဲ မကုိင္ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြဆီလဲ မသြားဘူး ငါနင့္ကုိ ေတြ႔ခ်င္ေနတာ ”
သူဘာလုိ႔ ေတြ႔ခ်င္တာလဲ။ သူၾကိဳးေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္မရစ္ပတ္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀းႏိုင္သမွ် ေ၀းေအာင္ ေျပးထြက္သြား ခ်င္တယ္။
“ငါ…နဲ႕ေတြ႔ရင္ နင္ဘာေျပာမလုိ႔လဲ”
“နင္ေျပာတာငါ နားေထာင္ခ်င္လုိ႔ေပါ့”
“ငါ့မွာ ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူး ”
“ဒါဆို ငါေျပာတာ နားေထာင္”
“ငါ မနားေထာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး ”
ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ထြက္လာမိေပ့မယ္။ သူ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကုိ ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။
“ငါ ပါ”
“နင္ ဘာကိုဆိုလို တာလဲ”
“ငါ.. ပါလုိ႔ေျပာတာေလ”
“ငါ နားမလည္ဘူး”
“ငါတစ္ေန႔က ေျပာတာေလ… တစ္ေယာက္တည္းေနလုိ႔ မရတဲ့ လူေတြလဲ ရွိခ်င္ရွိမွာေပါ့ လုိ႔..ေျပာတုန္းက နင္ က နင္ မဟုတ္ေလာက္ဘူးဆို.. အဲ့ဒါ ငါလို႔”
“နင္ … ”
“ဟုတ္တယ္ ငါ တစ္ေယာက္တည္း ငါမေနတတ္ဘူး ”
“အဲ့ဒါေၾကာင့္ နင္ သူရွိတဲ့ ေနရာကို သြားမလုိ႔မလား”
“ငါမသြားပါဘူးလုိ႔ ဘယ္ႏွခါေျပာရမလဲ”
သူမ အသံေတြ ျမင့္လာသလုိ နဲနဲလဲ ရႈးရႈးရွားရွားျဖစ္သြားတယ္။
“အဲ့ေတာ့ ငါဘာလုပ္ရမလဲ”
“ငါနင့္ကို မုန္းလာျပီေနာ္”
ဒီစကားဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ကို ခြဲမယ့္စကားပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြဲျပီးသားပါ ။သိပ္ေတာ့ မနာေလာက္ေတာ့ပါဘူး။
“ေအး မုန္းပါ.. ရပါတယ္.. ငါ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့ ခ်စ္ခဲ့ နင္ခ်စ္ေအာင္လဲ ငါမလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ေနာက္ဆံုး ငါနင့္ အမုန္းပဲ ရခဲ့တယ္ ”
ကၽြန္ေတာ္ ၀န္ခံသလိုျဖစ္သြားလား။ ဒါေပမယ့္ အေရးမၾကီးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ သူ႔ကို ေျပာျပလိုက္ရေတာ့ ရင္ထဲ နဲနဲေတာ့ေပါ့သြားတယ္။
“နင္ ဘယ္တုန္းက ငါ့ကို ခ်စ္ဖူးလို႔လဲ ”
“ငါေျပာမယ္လုပ္တိုင္း နင့္က သူ ..သူ .. သူ.. နဲ႕ ေျပာေနတာကိုး”
“ငါေျပာတုိင္း နင္ေသခ်ာနားေထာင္လုိ႔လား”
“ေသခ်ာလဲ နားမေထာင္ႏိုင္ဘူး နားေထာင္မိရင္လဲ ငါေမ႔ျပစ္တယ္.. အခုေတာ့ ငါနားေထာင္စရာ မလိုေတာ့ဘူး
နင္က သြားေတာ့မွာ… နင္နဲ႔ ငါက ေ၀းရမွာ..”
“မေ၀းဘူး ငါမသြားဘူး.. နင္ ငါ့ကို ဖြင့္ေျပာမလားလုိ႔ လုပ္လုိက္တာ”
“ဘယ္လုိ….”
“ဟုတ္တယ္ေလ.. နင္က ငါကလြဲျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကုိ ငါ့ကုိ ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း လုိက္ေျပာေနေတာ့
ငါမသိပဲ ေနမလား”
သူသိေနေပမယ့္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနႏိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေရွ႕မွာ သူ႔အေၾကာင္းေတြ အမွားအယြင္းမရွိ ရြတ္ေနႏိုင္တယ္။ သူသာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရင္ ဘာလို႔ သူမ်ားအေၾကာင္းေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရင္နာေအာင္လုပ္ရတာလဲ။ တကယ္ေတာ့ သူဟာ အနီးကလူထက္ အေ၀းကလူကိုပဲတန္ဖုိးထားသူပါ။ ကၽြန္ေတာ္ သာ သူ႔အနားနီးေနရင္ေရာ။ ဒီလုိပဲ သူအေျပာထဲမွာ ေမွ်ာေနအံုးမလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပးထြက္ခ်င္တယ္။ သူတကယ္ခ်စ္တဲ့ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ သူဆိုတာပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။
“ငါ ဖြင့္မေျပာေတာ့ဘူး ”
“ဘယ္လုိ .. နင္…”
“ဟုတ္တယ္ ငါဖြင့္မေျပာေတာ့ဘူး …”
“ဒါေပမယ့္ ငါ နင့္ကုိ… ”
“မေျပာပါနဲေတာ့ဟာ ငါခံစားလို႔မရေတာ့ဘူး”
ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လူထုူးလူဆန္းပဲ။ သူခ်စ္တယ္လုိ႔ ေျပာမယ္ဆိုတာ သိရက္နဲ႕ ေခါင္းခါတတ္တယ္။ သူ မေျပာခင္ ကေတာ့ ၾကားခ်င္လိုက္တာ အရူးတပိုင္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လဲ မရတာကိုမွ ပိုလိုခ်င္တဲ့ ေကာင္ပဲ။ သူကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ရခဲ့ရင္ အရင္လို ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မယ္မထင္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လဲ မရတာကိုမွ ပိုလုိခ်င္တဲ့ေကာင္။
“နင္ တကယ္ပဲ ငါ့ကုိ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား…”
“ခ်စ္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ငါ့အနီးမွာ မဟုတ္ဘူး ငါ့အေ၀းမွာ”
“ဘယ္လုိ”
“ဟုတ္တယ္.. နင္ အလွဟာ နင္ငါ့ကို မခ်စ္လုိ႔ လွေနတာ… နင္မခ်စ္ေလ ငါပိုခ်စ္ေလ.. အဲ့လိုပဲ ငါ့တန္ဖိုးက နင့္
အေ၀းမွာမလုိ႔ နင္တန္ဖုိးထားေနတာ…”
“ငါနင့္ကို နားမလည္ေတာ့ဘူးဟာ”
နားလည္လိုက္ပါ။ သူမ ကုိ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ မရမွန္းသိလို႔ပါ။ အဲ့သလုိပဲ သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို တန္ဖိုးထားတာ။ သူ႔အေ၀း ကၽြန္ေတာ္ ထြက္ေျပးမယ္ဆိုတာ သိလုိ႔ပါ။
“ငါ အေ၀းမွာပဲေနပါ.. ဒါဆို ငါနင့္ကုိ ခ်စ္ျမဲခ်စ္ေနမွာ… နင့္အေ၀း ငါေရာက္တဲ့ အခါ နင့္ႏႈတ္ဖ်ားက သူလို႔ေျပာတာ ငါျဖစ္လာမယ္.. ေနာက္ နင္ ငါ့ကို ပိုတန္ဖိုးထားတတ္လာမွာပါ…”
သူမ ငုိေနတယ္။ ငုိပါေစ။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သူဒီလုိ ငိုခဲ့ပါတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မဟုတ္တဲ့ သူ႔နေဘးက တျခားတစ္ေယာက္ကို “သူ႔ကို ငါဒီလို ခ်စ္တာခဲ့တာပါလုိ႔ ” သူမ ေျပာအံုးမည္။ ကၽြန္ေတာ္လဲ မရလိုက္တဲ့ စပ်စ္သီးကို အရသာ မ်ိဳးစံုေျပာခ်င္ေျပာမည္။ ဒါမွ မဟုတ္ မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႕ ေက်ာခိုင္းခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အသဲကြဲေန႔ရက္ကို “ငါ သူ႔ကို တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါလို႔” သူမ မဟုတ္တဲ့ တျခားတစ္ေယာက္ကုိ ရင္ဖြင့္ခ်င္ ရင္ဖြင့္အံုးမည္။ ။
ျပီးပါျပီ ။ ။
rainmaker
No comments:
Post a Comment