ၾကယ္ေတြ စံုပါတယ္ ... လမင္းလဲျပံဳးေနတယ္ ... တိမ္ေတြလဲ အေ၀းကိုဖယ္ေနတယ္... သိပ္လွတဲ့ဒီလိုညမွာ ကၽြန္ေတာ္.. ၾကယ္ေတြကို ရင္ေမာစြာေရတြက္ေနမိတယ္.... ေရတြက္လိုက္ ေရာသြားလိုက္ အစကျပန္ေရလိုက္နဲ႔ ဒီလိုလွပတဲ့ညကုိ ခံစားခ်က္မဲ့စြာ ကုန္ဆံုးေစေနတယ္... တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္တာ လမင္းရဲ႕အျပံဳး မဟုတ္သလို ၾကယ္ေတြအေရအတြက္လဲမဟုတ္ ပါဘူး... ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္တာ ၾကယ္ေၾကြတာပဲ စိတ္ထဲကလဲ ၾကယ္ေတြျမန္ျမန္ေၾကြပါေတာ့လုိ အားမလုိ အားမရ ဆုေတာင္းေနမိတယ္ ...
ေဟာ ၾကယ္ပြင့္ေလးေၾကြပါျပီ... ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲကပဲ အသိေရာ သတိေရာကင္းမဲ့ေနတဲ့ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာေလးကို အာရံုျပဳျပီး ဆုေတာင္းလိုက္တယ္... “ခ်စ္သူ ေနအျမန္ေကာင္းပါေစ .. ခ်စ္သူ အသက္ရွည္ပါေစ” လို႔ .... ဆရာ၀န္ေတြလက္ေလ်ာ့ ထားတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕အေျခအေနအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းရံုကလြဲျပီးဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူးေလ... အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူနားမွာ တစကၠန္႕မခြာပဲ အေဖာ္ျပဳေနခ်င္တာပါ.. ဒါေပမယ့္ .. သူ႔မိဘကခြင့္မျပဳေတာ့ ..အခုလိုကြင္းျပင္က်ယ္ၾကီးမွာ ၾကယ္ေၾကြေစာင့္ရင္း ဆုေတာင္းရံုကလြဲလို႔ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ....
ၾကယ္ေၾကြရင္ ဆုေတာင္းသမွ်ျပည့္တယ္လို႔ လူေတြေျပာတာကို ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမွိတ္ ယံုလိုက္တယ္.... ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူ ေနေကာင္းဖို႔ဆိုရင္ ဘာမဆို ကၽြန္ေတာ္ လုပ္မွာပါပဲ.... ခ်စ္သူမၾကိဳက္တာကလြဲရင္ေပါ့...
တကယ္ပါ... ခ်စ္သူေနေကာင္းမယ္ဆိုရင္ သူနဲ႔အတူ မေနရဘူးဆိုရင္ေတာင္ ေက်နပ္တယ္... သူ႔မ်က္ႏွာေလးျမင္ရံုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ရွင္သန္ႏိုင္တယ္... သူ႔မ်က္ႏွာမျမင္ရဘူး ဆိုရင္ေတာင္ သူ႔ အသံေလးၾကားရင္လဲ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္.... ေနာက္ဆံုး သူ႕မ်က္ႏွာလဲမျမင္ရ သူ႕အသံလဲမၾကားရဘူး ဆိုရင္ေတာင္ သူ အသက္ရွင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိကေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္သန္ေနခ်င္တယ္.....
အေတြးေတြ သူ႔ဆီေရာက္သြားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးေတြ ၾကယ္ေတြဆီကေန မခြာႏိုင္ေသးဘူး.... ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းရဦးမယ္... ေဟာ... ေနာက္ထပ္ၾကယ္ေလးတပြင့္ ေၾကြျပန္ျပီ... ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆုေတာင္းေနမိတယ္....
ညကလဲ ၾကယ္ေတြေၾကြလုိက္တာ လို႔ေတာင္ ထင္မိတယ္... ဒါ.. ကၽြန္ေတာ္ကို ဆုေတာင္းဖို႔ အခြင့္အေရးေပးေနတာလားပဲ... ကၽြန္ေတာ္ကို နမိတ္ ျပတာပဲလား... မေတြသင့္တဲ့ အေတြးေတြ ေခါင္းထဲ ၀င္လာသလို... message တခုလဲ ဖုန္းထဲ၀င္လာတယ္.... ေၾသာ္ .... ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူ... သူလဲ ၾကယ္ေတြလို ေၾကြလြင့္သြားျပီတဲ့.... ကၽြန္ေတာ္ အရုပ္ၾကိဳးျပတ္သလို ေျမျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္က်သြားတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ငိုတယ္... မ်က္ရည္ေတြ ရစ္၀ိုင္းေနတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႕ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း.... တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲေတာင္းတဲ့ ဆုေတာင္းေတာင္ မျဖည့္ေပးႏိုင္တဲ့ေလာကကို ကၽြန္ေတာ္အျပစ္တင္လိုက္တယ္....
ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ မသဲကြဲေပမယ့္ ... ေသခ်ာတာက ေနာက္ထပ္ၾကယ္ေၾကြတာပဲ.... ကၽြန္ေတာ္အခုမွ သိလိုက္တယ္... ၾကယ္ေတြလဲ ေၾကြတယ္... လူေတြလဲ ေသတယ္... ဘာတခုမွမတည္ျမဲတဲ့ဘ၀ထဲ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ အသက္ခႏာၱ တည္ျမဲဖို႔ ... ကၽြန္ေတာ္ ၾကယ္ေၾကြဖို႔ ဆုေတာင္းေနခဲ့တယ္.... ၾကယ္ေၾကြေတာ့ ေပ်ာ္တယ္ ... ခ်စ္သူေၾကြေတာ့ ငိုတယ္.... တရားမရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေလာက ၾကီးက တရား ကိုျပခဲ့တယ္... ေတာင္းပန္ပါတယ္ ၾကယ္ေလးေတြရယ္ ...
ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ ၾကယ္ေတြ ေၾကြေၾကြ.. မေၾကြေၾကြ... ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲက စိတ္ရင္းအမွန္နဲ႕ မတည္ျမဲတဲ့ ေလာက သေဘာတရားကို မဆန္႔က်င္ေတာ့ပဲ ဆုေတာင္းလုိ္က္တယ္...
“ ဒီ ၾကယ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူလိုပဲ အေၾကြမေစာပါေစနဲ႔ ” လို႔ .....................
တစ္လံုးခ်င္းစီကို ေသခ်ာဖတ္သြားပါသည္...
ReplyDeleteအေရးအသားကို အရမ္းၾကိဳက္ပါသည္..
အားလည္းက်ပါသည္..။ ။။