ကၽြန္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ တစ္ေယာက္တည္း ေစာင့္္ဆိုင္း ေနမိတယ္... ထိုင္ရမလုိ ထရမလို ဂနာမျငိမ္... လက္ထဲမွ ဓါတ္ပံုေလးကို ထုတ္ၾကည့္လိုက္တယ္.... ထပ္ၾကည့္စရာ မလုိေလာက္ေအာင္ကို မွတ္မိေနေသာ.. တည္ျငိမ္မႈ က်က္သေရ အျပည့္ႏွင့္ သူမ၏ မ်က္ႏွာ...... တေရးႏိုး လာေမးလွ်င္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ မွန္ေအာင္ေျဖႏိုင္သည္.... သူမကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ .. သူမလဲ ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်စ္တယ္ ... အေ၀းက ခ်စ္သူေတြေပါ့.. သုိ႔ေသာ္ အခုေတာ့ အနီးက ခ်စ္သူျဖစ္ေတာ့မည္... သူကၽြန္ေတာ္ဆီ ျပန္လာပါျပီ... ႏႈတ္မဆက္ပဲ ထြက္သြားသူ အခုေတာ့ ျပန္လာမည္ ဟု အေၾကာင္းၾကားထားသည္.. ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ေတြ အရမ္းကို လႈပ္ရွားေနမိသည္.. သူမေရာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ထပ္တူစိတ္လႈပ္ရွား ေနမလား.... သူမနွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ယခုတိုင္ လူခ်င္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မေတြ႔ဖူးေသး... သို႔ေသာ္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့ၾကသည္...
သူမ က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိသည္.. ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ အရာရာ စိုးရြံတတ္သည္.. သူမက ကပြင့္လင္းသည္.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ရင္ဘက္ထဲ ခံစားခ်က္ေတြ သိမ္းဆည္း ထားတတ္သည္... သူမက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သည္.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခ်ိန္တိုင္း ေတြေ၀ ေနတတ္သည္... သူမက စိတ္ရွည္ သည္းခံတတ္သည္.. ကၽြန္ေတာ္က စိတ္မဆိုးတတ္ေပမယ့္ စိတ္မရွည္တတ္... သူမ ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳက္တဲ့အရာ ခ်င္းလဲ ကြဲျပားလြန္းသည္... သို႔ေသာ္ သူမက ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်စ္သည္.. ကၽြန္ေတာ္က သူမကိုခ်စ္သည္.. ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အပံုအပင္ရွိသည္.. သူမေၾကာင့္ အရာအားလံုး ျပီးျပည့္စံုခဲ့ပါသည္... သူမ ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ကို ျပီးျပည့္စံုေစသည္... အရာရာႏွင့္ ခိုင္းႏႈိင္းလို႔မရေအာင္ သူမက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ အေရးပါလြန္းသည္....
အခုေတာ့ သူမ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ထဲ ၀င္လာေတာ့မည္.. ကၽြန္ေတာ္ ေန႔ရက္တိုင္းေမွ်ာ္လင့္ မိေသာအရာ ဒီေန႔ ျပည့္စံုေတာ့မည္.... ကၽြန္ေတာ့္ လက္ထဲမွာ သူမကုိ ေပးဖုိ႔ ဗူးကေလး တစ္ခုကိုင္ထားသည္.. အထဲမွာေတာ့ ၾကယ္ေလးေတြေပါ့... စကၠဴၾကယ္ေလးေတြေလ.. သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀းၾကတဲ့ေန႔ရက္တိုင္းကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြပါ.. တစ္ရက္တစ္ပြင့္ တစ္ပြင့္ နဲ႔စုလာလိုက္တာအခုဆို အေတာ္ေတာင္မ်ားေနျပီေလ.. သူေတြ႔ရင္ ေက်နပ္ေကာင္းပါရဲ႔ ေပ်ာ္ရြင္ေကာင္းပါရဲ႔....
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးနဲ႔ရူးေနမိသည္... သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အတူသြားမယ္လို႔ ကတိျပဳထားတဲ့ ေနရာေတြ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးနဲ႔ သြားေနမိသည္.. အတူစားမယ္လို႔ ရည္စူးထားတဲ့ အရာေတြ စိတ္ကူးနဲ႔ စားေနမိသည္... ကၽြန္တာ္ေပးမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ကတိေတြလဲ စိတ္ကူးနဲ႔ ေပးေနမိသည္.... သူလက္ခံေကာင္းပါရဲ႔.....
ေဟာ... သူမ လာပါျပီ.. ေသတၱာေလးတစ္လံုးဆြဲျပီး ေလွ်ာက္လာေသာ သူမ... ကၽြန္ေတာ္ အျပံဳးတစ္ခုနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္.... သူမတံုျပန္မႈက... အသက္မပါေသာ ေအးဆက္တဲ့ အျပံဳးတစ္ခု.. ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲက ဆို႔ႏွင့္လာသလို ခံစားလိုက္ရသည္... ကၽြန္ေတာ္ မ်ိဳသိပ္ထားလိုက္သည္.. သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က စိမ္းေနေသးသည္ မဟုတ္ပါလား.... ကၽြန္ေတာ္ တို႔ စကားေျပာၾကသည္.. ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာလိုက္တဲ့ စကားထဲမွာ ေဖာ္ေရြမႈမပါ.. ခံစားခ်က္မဲ့ေနသလုိ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရသည္... သူကၽြန္ေတာ့္ကို သူစိမ္းတစ္ေယာက္လို သေဘာထားသည္... ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရသည္... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္သူေတြမွ ဟုတ္ရဲ႔လား... ကၽြန္ေတာ္ ေၾကကြဲစြာ ေမးလိုက္မိသည္... ငါတို႔ ခ်စ္သူေတြမွ ဟုတ္ေသးရဲ႔လားလို႔.... သူမက ညင္သာစြားေခါင္းခါလိုက္သည္.. ကၽြန္ေတာ္ ႏွလံုးသားကေတာ့ ေၾကြက်သြားပါျပီ... မ်က္ရည္ေတြ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးထဲ ရစ္၀ဲလာမိသည္.. ဟန္ေဆာင္မေကာင္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ မငုိမိဖုိ႔ မနည္းထိန္းထား လိုက္သည္....
ကၽြန္ေတာ္ သူကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ တဖြဖြေျပာေနမိသည္.. သူမက ေခါင္းခါျမဲ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြ.. ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ေန႕ေလးေတြ.. ထားခ့ဲၾကတဲ့ကတိေတြ... အရာအားလံုးကုိ ကၽြန္ေတာ္ အတိအက်ေျပာေနခဲ့ေပမယ့္... သူစိတ္မ၀င္စား.. ကၽြန္ေတာ့္အနားက သူ ထြက္သြားခ်င္ေနျပီ .... ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ယူေဆာင္လာေသာ ၾကယ္ေလးေတြကို သူမ လက္ထဲ ထည့္လိုက္သည္... လြမ္းရတဲ့ ရက္ေတြ နဲ႔ ထပ္တူ မ်ားလြန္းလွတဲ့ ဒီၾကယ္ေလးေတြ သူမလက္နဲ႔ေတာင္ မဆံ လြတ္က်ကုန္သည္.. ကၽြန္ေတာ့္ ၾကယ္ေတြ ေၾကြကုန္ျပီ.. ႏွလံုးသားလဲ ေၾကြေနျပီ...
ၾကယ္ေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းေကာက္ဖုိ႔ ျပင္ေတာ့... သူမက တားသည္.. စကၠဴ ၾကယ္ေလးေတြက သူမအတြက္ အေရးမပါဘူးတဲ့ေလ... ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြပါ ေၾကြက်ကုန္ျပီ... သူမ မလုိခ်င္ေပမယ့္ .. ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေရးပါသည္... ၾကယ္တစ္ပြင့္တိုင္းက ကၽြန္ေတာ့္ အခ်စ္ကို ရည္ညြန္းသည္... ၾကယ္တစ္ပြင့္တိုင္းက လြမ္းရတဲ့ ရက္တစ္ရက္ကို ရည္ညြန္းသည္.... ျပန္က်ဲ လြင့္က်ေနတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အရူးတစ္ေယာက္လို အငမ္းမရ ေကာက္ေနမိသည္... ကၽြန္ေတာ္ လြမ္းရတဲ့ ရက္ေတြ ... ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ သူနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ရတဲ့ရက္ေတြ ... ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ေတြ.. ကၽြန္ေတာ္ နွလံုးသား အရာအားလံုးကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြ.. .. ကၽြန္ေတာ္ တစ္လံုးမက်န္ ေကာက္မိသည္.... ၾကယ္ကေလးေတြ အားလံုး ကၽြန္ေတာ့္ လက္ထဲအေရာက္ မွာေတာ့ .. သူမ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါျပီ.. ဘယ္ထြက္သြားလဲ ကၽြန္ေတာ္ မျမင္မိလိုက္... သူမ ေျခရာ ေဖ်ာက္သြားပါျပီ....
ရက္စက္လြန္းတယ္ ခ်စ္သူရယ္... ေက်ကြဲစြာ ကၽြန္တာ္ ငိုေနတုန္း ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ေတြ႔သည္... ဟိုတစ္ပြင့္ ဒီတစ္ပြင့္ .. ကၽြန္ေတာ္လိုက္ေကာက္ေနမိသည္... ဒီၾကယ္ေလးေတြက ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သူကို လမ္းျပေပးလိမ့္မည္ လို႔ ထင္လာသည္... လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ တစ္ပြင့္မက်န္လိုက္ေကာက္ မိသည္.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြ နည္းလာသည္.. ေပ်ာက္ကုန္ျပီ.. ၾကယ္ေလးေတြ .. လမ္းျပမယ့္ ၾကယ္ေလးေတြ.. ... ကၽြန္ေတာ္... ၾကယ္ေလးေတြလိုက္ရွာသည္.. မေတြ႔... ... ကၽြန္ေတာ္ ေမာလာသည္..... ရင္ထဲမွာ ႏွလံုးေသြးေတြ ဆူပြက္လာသည္... ေဆာက္တည္ရာ မရေတာ့... ကၽြန္ေတာ္ ေဇာေခၽြးေတြျပန္ လာသည္.... ... ကၽြန္ေတာ္... ၾကယ္ေလးေတြကို လိုက္ရွာေနမိသည္...
ေခၽြးေတြကို သုတ္လိုက္သည္... ေမာဟိုက္စြာ လန္႔ႏိုးေစတဲ့ အိပ္မက္ကို ကၽြန္ေတာ္ ရႊံမုန္းမိသည္... အိပ္မက္ဆိုးပါပဲ... ကၽြန္ေတာ္ပါးေပၚမွာ မ်က္ရည္စေတြ ေတာင္ က်န္ေသးသည္.. ျပန္အိပ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားေပမယ့္ မရေတာ့ .. ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြပူ ေနသည္... သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ေတြ႔တဲ႔ေန႔ ဒီလို တကယ္ျဖစ္မွာစိုးသည္... ကၽြန္ေတာ္ အျဖစ္မခံနိုင္ သူမကို အဆံုရံႈးမခံႏိုင္... သူမကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္သည္....
မြန္းက်ပ္လြန္းတဲ့ အခန္းထဲကေန အျပင္ကိုထြက္လိုက္သည္.. ေကာင္ကင္မွာေတာ့ လသာဆဲ ၾကယ္ေတြလဲစံုေနျမဲေပါ့... ေဟာ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ ေၾကြပါျပီ... သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ နီးရဖို႔ သူမ ကၽြန္ေတာ္ကို အျမဲခ်စ္ေနဖို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ခ်င္သည္... သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ မဆုေတာင္းျဖစ္... ဒီၾကယ္ေလးေတြက ေကာင္းကင္လက္ထဲက မဆံလို႔ လြတ္က်လာတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြလို႔ ျမင္လာသည္... သူလဲ အေတာ္လြမ္းေနမည္... ဒီၾကယ္ေလးမွာလဲ သူ႔ကုိယ္စားျပဳ အဓိပၸါယ္ရွိမည္.... ၾကယ္ေၾကြေလးကို လိုက္ေကာက္မည့္သူရွိမည္... ဒီၾကယ္ေလးေတြရ႔ဲ လမ္းျပမႈကို လိုအပ္တဲ့သူရွိမည္... တစ္စံုတစ္ေယာက္ ေတာ့လြမ္းေနမည္....
ကၽြန္ေတာ္လဲ ကၽြန္ေတာ့္ စကၠဴၾကယ္ေလးေတြကို ဆက္ေခါက္ေနမိသည္... သူရွိရာကို လမ္းျပေပးႏိုင္လိမ့္မည္.... သူႏွလံုးသားကိုလဲ ကၽြန္ေတာ္ဆီလာႏိုင္ေအာင္လမ္းျပေပးႏိုင္ေကာင္း ျပ ႏိုင္ေပလိမ့္မည္... သူ လက္မခံရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္သူမကို လြမ္းစရာ အမွတ္တရ ျဖစ္လာမည္... ကၽြန္ေတာ္ ... အလြမ္းကုိယ္စားျပဳ .. အခ်စ္ကိုယ္စားျပဳ... ႏွလံုးသား ကိုယ္စားျပဳ ... ၾကယ္ေလးေတြကို ဆက္ေခါက္ေနမိသည္.... ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကိုလြမ္းသည္.. ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကိုခ်စ္သည္....
ၾကယ္ေလးေတြ..... ကၽြန္ေတာ့္ ၾကယ္ေလးေတြ ..... သူမဆီကို လမ္းျပေပးေစခ်င္သည္......
No comments:
Post a Comment