ဧည့္ခန္း

"အခန္း (၁) အပုိဒ္ခြဲ (၇) .....

...........................................................

ျပတင္းေပါက္တခု....

ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္......

သူ ထြက္ေပါက္ေတြ ရွာေဖြေနခဲ့တယ္.......

ေန႔စဥ္ လိုလို... ေန႔တုိင္းလုိလုိ

ေမွာင္မဲတဲ့ သူ႔ အခန္းက်ဥ္းထဲ သက္တံေတြ တုိးဝင္လာခဲ့တယ္

ရက္စြဲကေတာ့ ဝိုးတုိး ဝါးတာ ဆုိေပမယ့္... အဲ့ဒီ ေန႔က ဘဝ မွာ ထင္းေနတယ္......

သက္တံ့ေရာင္ေတြ နဲ႕ နံရံေတြဖြဲျပီး....

ပန္းရန႔ံေတြနဲ႕ စီခ်ယ္လိုက္တယ္....

အခန္း တံခါးမွာ သူမ နာမည္ကို ခ်ိတ္ဆြဲလိုက္တယ္....................................

သူမ ျမင္ႏိုင္မလား ကၽြန္ေတာ္ ဧည့္ခန္းထဲက ေစာင့္ေနတယ္....................................

............................................ "



"အခန္း (၃) အပိုဒ္ခြဲ (၂)

................................................................

ေလျပည္ေတြ ဝင္တုိးလို႔ ခန္းဆီးေတြ ေပ်ာ္ျမဴးသြားတယ္.......

သူမ စိတ္ကူးေတြ ဧည့္ခန္းဆီ ကူးလာေတာ့

ကၽြန္ေတာ္ တိတ္တခိုး ေအာ္ျမဴး ခဲ့ရတယ္......

တဒဂၤ ခဏတာပါပဲ......

အဲ့ဒီ ဧည့္ခန္းေလးမွာ ျမဴေတြနဲ႕ ျပည့္ ႏွပ္ သြားတယ္.....

သူမ ထင္သလို မျမင္သာခဲ့ဘူးေလ..........................

ကၽြန္ေတာ့္ ဧည္ခန္းေလး မြန္းက်ပ္ လြန္းေနတယ္...........

.................................................................................."



"အခန္း (၄ ) အပိုဒ္ခြဲ (၇)

.....................................................................

ဆံုေတြ႔ခြင့္ေတြက တိမ္ဖံုတဲ့ ည မွာ ၾကယ္ေတြ ျမင္ဖုိ႔ ထက္ ရွားပါးတယ္.............

ၾကယ္ေတြခ်စ္တဲ့ သူမကို

ခေရေတြ သီကံုးေပးခဲ့တယ္...

ကဗ်ာတပုဒ္ရယ္.... ေပါင္မုန္႔ တလံုးရယ္ေပါ့.....

ကာရံ မညီညာလုိ႔.....

သူမ မခံစားခဲ့တာလား...........

အဲ့ဒီ ကဗ်ာေလးဆံုးေတာ့...............

ကၽြန္ေတာ့္ ဧည့္ခန္းေလ... အထီးက်န္ ဆန္သြားတယ္....

.................................................................................. "



"အခန္း (၈)  အပုိဒ္ခြဲ (၈)

..................................................................................

သက္တမ္းေတြၾကာလာလို႔လား...

သက္တံေတြက ပိုပုိ စိမ္းလာတယ္........

နင့္ခံစားခ်က္လုိ႔ ေျပာတဲ့ အျဖဴေရာင္ ပန္းခ်ီကား ခ်ပ္ေလးေတာင္ အစိမ္းေရာင္ သန္းလုိ႔....

အဓိပါယ္မရွိဘူး သိေပမယ့္.... အေရာင္ေတြ လုိက္ဖတ္ေအာင္....

ကဗ်ာ တပုဒ္ ခ်ိတ္ဆြဲ လိုက္ျပန္တယ္....

ကာရံ မညီခဲ့ ျပန္ပါဘူး .... သူမ မခံစားတတ္ခဲ ့ျပန္ပါဘူး......

ကၽြန္ေတာ့္ ဧည့္ခန္းေလး.. စိမ္းလြန္းလွတယ္.....................

.................................................................................. "



"အခန္း (၁၂) အပိုဒ္ခြဲ (၇)

..................................................................................

သူမ ၾကိဳက္တတ္မလား လုိ႔

ေကာ္ဖီခါးခါး တခြက္ အဲ့ဒီ အစိမ္းေရာင္ ဖန္စာပြဲေလးမွာ တင္ထားတယ္....

ေကာ္ဖီခါးသလို သူမ ခါးသီးေတာ့မွာလား.......

အေျဖရွာ မရတဲ့ အေတြးတစေၾကာင့္............

ေရတြက္ မရေအာင္ သၾကားေတြ ကၽြန္ေတာ္ ခုိးခုိး ခပ္လိုက္မိေပမယ့္...

ကၽြန္ေတာ့္ ဧည့္ခန္းေလးက ခါးသီးလြန္းေနတယ္............

..................................................................................

..................................................................................

..................................................................................

.................................................................................."



ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကုိ ခ်လိုက္ရင္း.. ဒီေန႔ အခါတုိင္းထက္ မြန္းက်ပ္ေနသလိုခံစားရတယ္.....အခန္းတြင္းေအာင္ေနတာၾကာျပီမို႔ ထင္တယ္..... ျပတင္းတံခါးေတြ ကုိ ဖြင့္ျပီး  စားပြဲေလးေဘးမွာ ထုိင္လိုက္တယ္.... စာတအုပ္ကုိ ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္....



" အခန္း (၂၂) အပုိဒ္ ခြဲ ....... " ... ေကာ္ဖီခြက္ထဲ သုိ႔ သၾကားတဇြန္းခပ္ လိုက္တယ္...............

..................................................................................



~~~ ျပီးပါျပီ ~~~

No comments:

Post a Comment