ခုႏွစ္... လ... ရက္....

ငါေတာင့္တတဲ့ ေနရာတစ္ခု အတြက္ .....
ငါဟာ မျမင္ရတဲ့လူေနာက္က တန္းစီေနခဲ့တာ
စကၠန္႔....... မိနစ္....... နာရီ.........
ရက္ .........
တကယ္ဆို ရက္ေတြနဲ႔ပဲ ေရတြက္ျပရရင္.................
............................................
ငါဟာ အစြဲမကၽြတ္ႏိုင္တဲ့ သေစၦတစ္ေကာင္လုိ
အဲ့ဒီ ရက္ေတြမွာ နင့္အရိပ္ကို ဖက္တြယ္......... မက္ေမာစြာ ဖက္တြယ္.... ေနခဲ့

သည္းေျခမရွိတဲ့ ငါဟာ....
နင့္မ်က္ရည္စေတြကို ခမ္းေစတဲ့ မာန္နတ္...........
နင့္အရယ္ အျပံဳးကို ဖန္ဆင္းမိတဲ့ ေစတန္........
ငါတည္ရွိမႈတစ္ခုေၾကာင့္...... နင္မြန္းက်ပ္...
ထြက္ေျပးရခက္.....ေနခ့ဲ....
ခဏေလးပါလုိ႔ ဆင္ေျခေတြေပး......
ဒီလုိေလးနဲ႕ ငါေနခဲ့တာ
စကၠန္႔....... မိနစ္....... နာရီ.........
ရက္ ......... လ..............
တကယ္ဆို လေတြနဲ႔ပဲ ေရတြက္ျပရရင္.................
............................................
ငါဟာ ကုိယ့္အေတာင္ေတြ ကိုယ္ရိုက္ခ်ိဳးထားတဲ့ငွက္
အဲ့ဒီ လေတြမွာ နင့္ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲ တိုး၀င္... ရူးမိုက္စြာ တုိး၀င္ ေနခဲ့......

နင့္ႏႈတ္ဖ်ားကထြက္တဲ့ သံစဥ္ခါးေတြ......
ဒီရင္ဘက္နားက ဆက္ဆက္.........ၾကားခဲ႔..... ၾကားခ်င္ေနေသးရဲ႕..........
ငါ့ဟာ ဒီလုိ.. အလိုက္မသိတဲ့ေကာင္...... အလိုက္ကမ္းဆိုးမသိတဲ့ေကာင္.....
ဘယ္သူမွ ျဖတ္ခြင့္မရွိတဲ့တံတားဆုိ
ဒီေကာင္ဟာ မ်က္လံုးနဲ႕ေတာင္ ေျခမခ်ဘူး....... ေျခ....မ....ခ်....ဘူး.......
မျမင္ရတဲ့ တစ္စုံတစ္ဦးအတြက္ နင္ထားတဲ့တံခါး ငါေတြ႔ေလမလားလို႔.....
ကာရံထားတဲ့ တံတိုင္းနေဘး..... ငါေျပးေနခဲ့တာ.................
စကၠန္႔....... မိနစ္....... နာရီ.........
ရက္ ......... လ............... ႏွစ္................
တကယ္ဆို ႏွစ္ေတြနဲ႔ပဲ ေရတြက္ျပရရင္.................
............................................
ငါဟာ တစ္ႏွစ္မွာ ရက္ေပါင္း ေထာင့္ ငါးရာထည့္
အဲ့ဒီ ႏွစ္ေတြမွာ နင့္အနီးနားမွာပဲ မေလာက္မငွနဲ႕ လြမ္းခဲ့..... ငတ္မြတ္စြာ လြမ္းခဲ့.......

No comments:

Post a Comment