ေဆာင္းတြင္းအိပ္မက္ေတြနဲ႕
ႏိုးထရတဲ့ အခါတိုင္း
စိတ္ကူးေတြဟာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ေရာ
ဒီိကိုယ္ေပၚကို အညွာအတာမဲ႔ ေအးခဲလိုက္ၾက…
ျမဴဆိုင္းတဲ့ ညက
ေျခတစ္လွမ္း ေနာက္အက်မွာ
ဒီေကာင့္ရင္ဟာ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ
အဲ့ဒီညမွာ ျမဴခိုးေတြၾကား မိုးမဲေတြရြာခ်…..
ေအးစက္ တံုဆိုင္းခဲ့တဲ့ေဆာင္းဟာ
ဘယ္ေတာ့မွ ႏွင္းက်ခြင့္မရ
တိမ္ဆိုင္ အဆုတ္အဆုတ္ေတြက
အနာဂတ္ေတြကိုရင္ထဲက ဆြဲထုတ္ ေျမျမဳပ္သြားၾက…..
ေနပူလဲ ေဆာင္း မုိးရြာလဲ ေဆာင္း
တစ္ရာသီနဲ႕ တစ္ဘ၀တည္တဲ့
လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္းမွာ
သူေမွ်ာ္ေနဆဲ ေဆာင္းခုိငွက္ငယ္ေလးဟာ ဘယ္ေတာ့မွမခုိနားၾက…..
No comments:
Post a Comment